متاورس چیست؟
متاورس (Metaverse) نسل بعدی اینترنت است که از فضای مجازی سه بعدی آنلاین غیرمتمرکز و پایدار تشکیل میشود. این دنیای مجازی از طریق هدستهای واقعیت مجازی، عینکهای واقعیت افزوده، گوشیهای هوشمند، رایانههای شخصی و کنسولهای بازی قابل دسترسی خواهد بود. متاورس، به شکلی محدود در حال حاضر در پلتفرمهایی مانند VRChat یا بازیهای ویدیویی مانند زندگی دوم وجود دارد. شرکتهایی مانند متا پلتفرمز، روبلاکس، اپیک گیمز و مایکروسافت، در حال سرمایهگذاری بر روی تحقیقات و توسعهٔ فناوریهای مرتبط با متاورس هستند.
از نظر طرفداران آن، متاورس تکامل طبیعی اینترنت است. آنها شبکه گستردهای از جهانهای مجازی به هم پیوسته را برای فعالیتهای متنوعی مانند بازی، تماشای سرگرمیهای زنده، خرید ملک و همکاری در پروژههای طراحی در نظر میگیرند.
متاوریستی که مارک زاکربرگ میخواهد ایجاد کند، یک تجربه مجازی بزرگ نیست، بلکه نسخه بعدی اینترنت است. ما از دسکتاپ به وب و به موبایل رسیدهایم و از متن گرفته تا عکس و ویدیو. اما این پایان خط نیست. زاکربرگ در نامهای به کارمندانش مینویسد. پلتفرم بعدی حتی فراگیرتر خواهد بود. یک اینترنت تجسم یافته که در آن زندگی میکنید، نه اینکه فقط به آن نگاه کنید. ما این را متاورس مینامیم و هر محصولی را که میسازیم لمس میکنیم.
معنی کلمه Metaverse
متاورس از دو واژهٔ «مِتا» (Meta) به معنی فراتر و «یونیورس» (Universe) به معنی جهان تشکیل شده. در کل، معنی واژهٔ متاورس، «فرا جهان» (Metaverse) است. نیل استیونسن (Neal Stephenson) اولین بار در کتاب خود به نام سقوط برف (Snow Crash) در سال ۱۹۹۲ از واژه متاورس استفاده و آن را یک دنیای مجازی سه بعدی متشکل از آواتار مردمان واقعی توصیف کرد.
متاورس چگونه است؟
متاورس در Snow Crash یک فضای واقعیت مجازی سه بعدی است که از طریق پایانههای شخصی و عینکهای واقعیت مجازی قابل دسترسی است که شباهتهای زیادی با Oculus Quest و سایر هدست های واقعیت مجازی دارد. این فضای سه بعدی یک محیط شهری در امتداد جادهای به عرض صد متر به نام خیابان است. استفنسون مینویسد:
مانند هر مکان در واقعیت، خیابان در معرض توسعه است. توسعهدهندگان میتوانند خیابانهای کوچک خود را با تغذیه از خیابان اصلی بسازند. آنها میتوانند ساختمانها، پارکها، تابلوها و همچنین چیزهایی بسازند. که در واقعیت وجود ندارند. مانند نمایشهای نوری وسیع در بالای سر، محلههای ویژهای که قوانین فضازمان سهبعدی در آن نادیده گرفته میشود. و مناطق جنگی آزاد که مردم میتوانند به آنجا بروند و با هم بجنگند.
اگر دیدگاه استیونسن از Metaverse آشنا به نظر میرسد، به این دلیل است که بازیهای آنلاین چندنفره انبوه بسیاری از ویژگیهای آن را به اشتراک میگذارند. در Second Life کاربران میتوانند آواتارهای واقعی را سفارشی کنند. با دیگر بازیکنان ملاقات کنند، آیتمهای مجازی ایجاد کنند، دارایی مجازی داشته باشند و کالاها و خدمات را مبادله کنند.
چگونه وارد دنیای متاورس شویم؟
در ابتدا به باید سراغ یک پلتفرم متاورسی بروید که دارای اعتبار زیادی باشد. در حال حاضر متاورس بلاک توپیا و متاورس فیسبوک بسترهای خوبی برای ورود به این دنیای جدید هستند که میتوانید از آن ها استفاد کنید. فیسبوک هر روزه از تلاشهای جدید خود در زمینه متاورس رونمایی میکند که شما هم میتوانید در این بخش فعالیت خود را آغاز کنید. بسترهای متاورسی هر روز در حال گسترش هستند که بیشک فرصتهای زیادی برای شما به وجود میآورند. نماد متاورس در ارزهای دیجیتال نیز شامل ارزهای مختلفی همچون مانا و سند میشود. این ارزها به دلیل متاورسی بودن در سالهای اخیر رشد بسیار بالایی را تجربه کردهاند.
سختافزار مخصوص Metaverse
ما همچنین سخت افزاری برای ارائه محیطهای مجازی واقعی و آواتارها به صورت سهبعدی داریم. متا مالک اصلی تولید کننده هدستهای واقعیت مجازی، Oculus است. مایکروسافت از اولین عرضهاش در سال 2016 از موارد استفاده سازمانی مختلف با عینکهای هوشمند واقعیت ترکیبی هولولنز پشتیبانی کرده است. اپل نیز هدستهای واقعیت افزوده و واقعیت مجازی خود را در سال 2022 عرضه خواهد کرد. HTC، Pico، MagicLeap و سایر تولیدکنندگان به سرعت در حال پیشرفت هستند. متاورس یک تجربه محاسباتی فراگیر خواهد بود که در آن کاربران میتوانند از دستگاههای سنتی مانند رایانهها و دستگاههای تلفن همراه بهره ببرند و در عین حال تجربه را با ابزارهای پوشیدنی همهجانبه AR و VR افزایش دهند.

خردهفروشی آیندهنگر
کاربر وارد یک مرکز خرید مجازی عظیم میشود که هر تعداد از افراد میتوانند آن را تجربه کنند، یک کالای دیجیتال منحصربهفرد را خریداری کند و سپس همان کالای دیجیتالی را چند هفته بعد در داخل آن بفروشد.
مشکلات دنیای فرا جهان
بازیهایی که با هدستهای حقیقت مجازی و حقیقت افزوده انجام میشوند، امکان دارد به افسردگی، تنها شدن فرد یا خشونت و آزار به خود منجر شود. این فناوری، ریسکهایی برای سیستمهای سیاسی، اقتصادی و جوامع در کشورهای مختلف دارد. بهعنوان مثال امکان دارد تأثیری نامحسوس بر امنیت فرهنگی و سیاسی یک کشور داشتهباشد. همچنین امکان دارد این فناوری مشکلات اجتماعی جدیدی را به وجود بیاورد. همچنین این امر امکان دارد روی نوجوانان تأثیر منفی بگذارد و اعتیادآور باشد.

مقالات دیگر را در مجله پیشنام بخوانید.